Ik weet niet wat dat is met mij.. die absurd grote liefde die ik heb voor kerst. Of beter gezegd, de tijd rondom kerst. De bijna 5 uur durende, zelfgemaakte X-Mas afspeellijst staat al sinds oktober op repeat en het liefste tuig ik de kerstboom al op in november. Als de eerste winkelstraten versierd worden met fonkelende kerstlampjes en de etalages vol hangen met kerstballen, begin ik te stralen en voel ik mij als een klein kind in een sprookjeswereld.
Deze 'obsessie' voor kerst had ik al toen ik een klein meisje was. Ik was uren bezig om de mooiste kerstkaarten te maken voor iedereen die ik kende en ik wilde altijd zo snel mogelijk m'n hele kamer volhangen met allerlei kerstversieringen (tot grote ergernis van mijn moeder). Als de eerste kerstdag dan eindelijk was aangebroken, rende ik de trap af met vier kerstmutsen in m'n hand en stond ik erop dat mijn ouders en broer die opzetten tijdens het kerstontbijt, of ze dat nou wilde of niet.
Ik heb overigens altijd een verwachting gehad van hoe mijn kersttijd eruit moet zien. Een grote kerstboom in de woonkamer, kaarsjes aan, cadeautjes uitpakken bij de openhaard, dikke truien aan, veel sneeuw, kerstmarkten afgaan, chocolademelk met slagroom drinken, kerstkoekjes bakken (die volgens mijn broer toch niet te eten zijn..), bordspellen spelen, schaatsen, kerstontbijtjes, kerstdiners, de ene cliché kerstfilm na de ander kijken (ookal hebben we die al minstens 50 keer gezien), en vooral lekker gezellig en knus doen met z'n elkaar. Vrij hoog verwachtingspatroon zou je zeggen.. bijna niet realistisch misschien. Maar toch doe ik elk jaar m'n best om er de leukste tijd van het jaar van te maken.
En laten we eerlijk zijn, het is tenslotte de laatste maand van het jaar. Dus waarom zou je de laatste maand van het jaar niet ontzettend fijn maken en zo bijzonder mogelijk afsluiten met de mensen waar je het meest van houdt?
"Make it a December to remember"
Kerst is altijd zo gezellig! Jammer dat alle kerst en nieuwjaargekte weer voorbij is..!
BeantwoordenVerwijderen